Çanakkale Savaşı

Çanakkale Harbi'nin (19 Şub 1915 – 9 Oca 1916) askeri anlamda anlatısını her birimiz çocukluğumuzdan bu yana kâh dinlemiş, kâh okumuşuzdur.

Ne kadar hüzünlü ve ne kadar asil bir hatıra değil mi? Boynunda iri taneli bir inci gerdanlık vardı. "Oğlum, ben bugün evlendim. Kocamı bekliyorum..." Bu şehitler ve bu sabırlı bekleyenleri sayesinde, bu memleket ayakta kalabilmiş, her birini şükranla ve dualarla yâd ediyoruz. Nasıl sokağa çıkabilirim?" Onun, köşede küçük tek bir pencere ile koridora bakan, merdivenin dibinde, karanlık bir odası vardı. Çünkü mektup zarfındaki o pula şehidinin dudakları değmişti. Ben gelinceye kadar sokağa çıkma" dedi. Geleni gideni çok olmasına rağmen Şemsi Nene hiç sokağa çıkmazdı. Milletlerin verdiği büyük savaşlar, sadece muharip ordular ve muharip savaş araç-gereçleriyle gerçekleşmezler, rikkatli bir gözle okunduğunda, muharebenin toplumsal etkilerinin her kesim tarafından nasıl büyük bir inanç ve asaletle karşılandığı, paylaşıldığı da görülecektir. ''Balıkesir'den Seferberlik ve Çanakkale Hikâyeleri' kitabının yazarı Aydın Ayhan'dan bir cephe gerisi hikâyesi paylaşacağım bugün sizlerle.